Ne kadar uzun bi ara oldu yazmayalı yani bloğa bir şeyler eklemeyeli. Yoksa ben hep karalayan biriyim o ayrı!
Aslında yazmak çok büyük nimettir insana. Benim gibi yazdıkça rahatlayanlardansanız elbette nimet Ama en azından konuşmaktan daha iyidir. Belki konuşmak istediğinde konuşacak birini bulamazsın; bulsan o dinlemeye razı mı? kafan da sorular varken; kağıt kalem bunları düşünmeden yazmana içini dökmene vesile olur. Yazacaklarına odaklanırsın beni anlıyor mu, yok acaba kafası ben de mi falan filan düşünmezsin. Bu da iyi gelir. O bakımdan bir anda dökülür kelimeler. Hem ne demişler söz uçar yazı kalır.
Bloğa yazmaya değer çoook şey yaşasam da her zaman girip yazmaya vakit bulamadım. Ama benim için bi terapi mahiyetindeyse ve bir hayalim olan bir yayın kuruluşuna yazı yazma duam halihazırda devam ediyorsa yazmalıydım.
bu zaman zarfında neler neler yaşadık. Hayata iki kız annesi olarak devam etmek aslında yaşadıklarımın en güzeli. Meşakkatlisi ama muhteşemi. Tüm güzellikleri yaşarken bir de gelişimimiz için imtihan dünyasının gereği olan hastalıklarla mücadele etme süreçleri de var elbette vs.vs. Dünyaya gelmenize vesile olan anneniz büyük bir hastalık sürecinden geçerken dimdik ayakta kalmak-kalmaya çalışmak çok zor. Hep teselli beklediğin ve sen sıkıntııyken sana merhem olan birine merhem olmak yani. Ama şunu söylemeliyim ki; anne babanıza hasta olup baktığınızda o zaman işte büyüdüğünü anlıyor insan.Bu durum insana biraz büyük geliyor ama hayat böyle. İmtihanı kavramaya, anlamaya, iyi başarıya ulaşmaya çalışmak, hakkını vermek ve en önemlisi alışmaya bile başlıyorsunuz. Kaygılar, endişeler bazen tavan yapıyor. Eziliyorsunuz imtihanların ama kalkmaya çalışma gücünü veren Rabbim altından da kaldırıyor bir şekilde.Yoksa biz çok aciz kullarız.
Neler neler katmıyor ki aslında yaşanılanlar hatta neler neler çıkartmıyor ki hayatınızdan.İnsanları daha iyi tanıma imkanı veriyor. Bir kez daha çok klişe olmuş olsa da asla yaşamadan hakkıyla düşünemediğim "sağlık en büyük nimet" sözü ne anlamını buluyor. Sağlığım olsun gerisi her şey olur düşüncesi daha bir anlamlı yerleşiyor insanın yaşantısına.
işte böyle! yazarım bundan sonra inş artık buraya. Çok şey birikmiş şöyle bakıyorumda. Dedim ya insan olayları yaşadıkça yazacak şeyleri de çoğalıyor. Mesela şu sıralar azı dişlerini çıkartmaya çalışan 1.5 yaşındaki Ahsen sayesinde diş çıkartırken çocuk psikloji ve diş cıkartmada psikolojik koçlukta yüksek lisans yapacak kadar bilgimiz oldu:) bizim de google aratıldığı zaman "diş çıkartma" başlıklı yazıda bir katkımız olsa kötümü olur. Şaka bi yana, hayat aslında zor bi sınav. Ama hiç bir zaman umutlarımız kaybolmamalı. Umudumuzu yitirmemiz ve ümitvar olmamız lazım. Biz ümmete yakışan ve yakışacak olan budur.Umut etmeyi yıkcak herşeyden uzak duralım. umutlarımızı ve umudumuzu kırmayalım
Vesselam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder